Net als velen heb ik vorige week de uitzending van BOOS over The Voice gezien en net als de rest van Nederland heeft het mij verbaasd hoe dit heeft kunnen gebeuren.
Winnaarseffect
Ik moest meteen denken aan het boek ‘Het winnaareffect’ van neuropsycholoog Ian Robertson. ‘Het winnaareffect’ beschrijft dat winnen en vooral veel en langdurig winnen iets verandert in onze hersenen.
Uit onderzoek blijkt dat als twee even sterke muizen tegen elkaar vechten en de één heeft het potje ervoor verloren en de ander gewonnen, dat dan in 90% van de gevallen de winnaar opnieuw wint. Door winnen komt er testosteron en dopamine vrij en deze neurotransmitter maakt je gemotiveerd, gedreven, gefocust en daadkrachtig. Plus het verhoogt je concentratie en je wordt slimmer doordat je plannen smeedt en vooruit denkt.
Iedereen weet dat The Voice een enorm succesformule was, wereldwijd. Ook de coaches werden door The Voice succesvoller dan ze al waren.
Waarom gaan juist mannen in de fout?
Winnen is dus prettig. Maar bij langdurig winnen gaat het vaak mis. Winnen wordt verslavend… en door een overdosis aan testosteron moet de volgende prikkel sterker zijn om hetzelfde effect te bewerkstelligen. Ander nadeel is het afnemend vermogen je in te leven in anderen en egocentrisch gedrag. Dit maakt “winnaars” dan ook vaak eenzaam. Maar in The Voice casus is het laatste nadeel belangrijk; namelijk door de overdosis aan testosteron wordt je behoefte aan seks groter en groter. Juist bij mannen is dit een probleem omdat die minder vatbaar lijken te zijn voor morele tegendruk vanuit hun omgeving.
Winnaars helpen winnaars?
Natuurlijk heeft dit alles te maken met de governance van een bedrijf. In de governance code van Van Manen moeten bestuurders nadrukkelijk zorgen voor een cultuur waar misstanden naar boven komen. Zo niet dan is er sprake van onbehoorlijk bestuur. Dit is natuurlijk niet alleen in woord (papier) maar ook in daad. Dat is hier kennelijk onvoldoende gebeurd.
Maar vooral bij succesvolle mensen moet gezorgd worden dat ze niet doorschieten naar zonnekoningen. Van de betreffende coaches en bandleider had dus na 5/6 jaar afscheid genomen moeten worden of een andere functie waar ze even opnieuw moesten beginnen. Maar één ding is zeker. Juist bij zeer succesvolle hoog geplaatste mensen is elk signaal in mijn ogen een code rood en moet men er niet mee weg komen.
